Het is nu ondertussen 7 maanden geleden dat Tazu voor de 2e keer aan dezelfde knie geopereerd is. Eerst de TTA-operatie en daarna zijn meniscus. Ik kan nu zeggen dat hij beter loopt dan dat hij ooit heeft gedaan na zijn blessure. Blijkbaar doet de factor tijd ook iets. Geduld... geduld...
Tazu loopt nu al een maandje los met wandelen en we zijn aan het fietsen (kort, spiertraining). Hij doet soms stoute dingen (rondjes tollen) en dan is hij niet geblesseerd. Dat voelt goed! Ik ben nog wel voorzichtig met los met de hele roedel, want dan gaan ze jagen en rennen. Dat mag niet. Gewoon lekker los snuffelen en beetje in galop van plek naar plek is prima.
Eerst meer spieren kweken, dan misschien eens nadenken over praktijkspeuren ofzo met deze man.
Weer de feiten op een rij:
- Operatie sinds: 7 maanden geleden meniscus gedeeltelijk verwijderd. 17 maanden geleden dat hij een TTA operatie aan dezelfde knie heeft gehad.
- Duur wandeling en belasting is normaal: hij loopt nu 4 keer daags 15-30 minuten aan lijn of los, niet meer aan halster. Hij belast zijn poot met lopen goed, bij stilstaan in huis zie je dat hij zijn poot soms wel ontlast (gewoonte?). Soms staat hij wel netjes op 2 achterbenen en dat is vooral buiten, dat is een vooruitgang. Dagelijks loop ik een trapje en over schuine helling om belasting op die poot te stimuleren. Ik hoor nog knak/plop geluiden bij het lopen soms.
- Medicatie/ondersteunende middelen: Niets meer. Overweeg binnenkort wel weer een glucosamine kuurtje ofzo, aangezien het toch een hond wordt met arthrosevorming in de knie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten