Ondertussen zijn we zo'n 3 jaar verder...

Het is ondertussen zo'n 3,5 jaar geleden dat Tazu aan zijn knie geopereerd is (TTA-operatie). Daarna is nog een tweede operatie geweest aan dezelfde knie (i.v.m. meniscus), dit is ondertussen bijna 3 jaar geleden. 
Hoe het nu gaat? Goed! Dus nu alleen maar goed nieuws: Tazu is zelfs meegeweest op wandelvakantie in Oostenrijk... 

We houden nog steeds rekening met zijn belastbaarheid.

Eindelijk weer een beetje sporten...

Vandaag voor de tweede keer gaan mantrailen met Tazu. Het gaat goed met zijn knie! Wat fijn dat we eindelijk weer eens een keer wat leuks kunnen doen samen. We zijn nog beginners in deze tak van sport, maar ik geloof dat ik meer moet leren dan Tazu... :)

Afgelopen week nog voor een onderhoudsbeurt naar chiropraktisch werkend dierenarts Anneke Schellingerhout geweest. Geen bijzonderheden, hond in topconditie qua gewicht en bespiering, geen problemen in rug of aan andere zijde door overbelasting van zijn 'goede kant'. SUPER toch! Uiteraard wel artrose in zijn geopereerde knie, maar dat zal een gevoelige plek blijven.

Het oppakken van KNPV speurhondenprogramma is fysiek te zwaar vanwege sprinten/springen/etc. Dus moet ik op zoek naar iets anders. Praktijkspeuren of mantrailing wilde ik gaan proberen.  Dit speuren vindt hij leuk en zijn knie doet het na 2 keer trainen nog steeds goed, ook na deze inspanning. Laten we hopen dat dit voorlopig zo blijft.

Even een korte samenvatting:

• 1 jaar en 8 mnd geleden werd Tazu geopereerd aan zijn knie vanwege gescheurde kruisbanden (TTA: er zijn platen in gezet)
• 11 maanden geleden 2e operatie aan dezelfde knie (meniscus gedeeltelijk verwijderd)
• Lange periode van revalidatie...
• mijn vorige blog van april jl ging het beter, maar hij ontlastte zijn poot nog geregeld
• nu, weer een paar maanden verder zie ik betere bespiering en minder ontlasting van zijn poot, bijna 2 jaar na de eerste operatie!
• hij draait eigenlijk gewoon mee in het uitlaatschema en ik fiets niet meer echt voor spieropbouw. Wat me wel opvalt, is dat hij met wandelen weer meer trekt aan de lijn na een tijd lang aan een halster gelopen te hebben deed hij dat een tijd niet. Dat is nu weer wat terug, maar geeft wel betere bespiering aan zijn billen.
• Ik heb hem een tijd geen ondersteunende middelen gegeven. Ik geef hem nu weer Doils Joint ter ondersteuning van zijn gewricht.

't gaat beter!!! 7 mnd na laatste operatie

Ja ik durf haast geen berichtje neer te zetten, want stel dat het dan morgen weer niet goed gaat... :)
Het is nu ondertussen 7 maanden geleden dat Tazu voor de 2e keer aan dezelfde knie geopereerd is. Eerst de TTA-operatie en daarna zijn meniscus. Ik kan nu zeggen dat hij beter loopt dan dat hij ooit heeft gedaan na zijn blessure. Blijkbaar doet de factor tijd ook iets. Geduld... geduld...

Tazu loopt nu al een maandje los met wandelen en we zijn aan het fietsen (kort, spiertraining). Hij doet soms stoute dingen (rondjes tollen) en dan is hij niet geblesseerd. Dat voelt goed! Ik ben nog wel voorzichtig met los met de hele roedel, want dan gaan ze jagen en rennen. Dat mag niet. Gewoon lekker los snuffelen en beetje in galop van plek naar plek is prima.

5 maanden na laatste operatie

Ondertussen is het 5 maanden geleden dat Tazu geopereerd is aan zijn meniscus. 2 maanden geleden had hij een paar daagjes een iets warmere knie, maar dit is vrij snel over gegaan. Het gaat dus weer ietsje beter dan de vorige keer. Ik heb nu wel het gevoel dat ik de inspanning kan gaan opbouwen, want als hij eens een keertje gek doet aan de lijn (wat springen en om zijn as tollen), dan zie ik geen terugval. Hij belast hem met lopen, bij stilstaan belast hij hem minder en zie je dus sneller zijn been trillen. Eerder had ik er geen goed gevoel over, om echt te gaan trainen. Ik heb dus tijdens de wandelingen wel meer gevraagd op schuine hellingen en trapjes.

Het is nog niet het eindresultaat wat ik wil, maar goed. Eens kijken hoe zijn been het houdt als we nu echt gaan trainen (loopband) en fietsen. Ik ga hem pas loslaten als er spieren zijn opgebouwd om eventuele rare bewegingen te kunnen opvangen.

Trouwens, het schijnt zo te zijn dat knieproblemen vaker voorkomen bij GECASTREERDE dieren i.p.v. intacte. Hm.
http://www.ascn.nl/nieuws/nieuws/onderzoek-gezondheid-implicaties-bij-vroege-castraties-bij-honden

Weer de feiten op een rij:

3 months later....

Time flies... ondertussen is het 3 maanden geleden dat Tazu aan zijn meniscus is geopereerd. Bijna een jaar geleden had hij aan dezelfde knie een TTA-operatie ondergaan. Het gaat nog niet zoals we willen. Om die reden ben ik ook nog niet zo veel aan het opbouwen van belasting; ik vertrouw het niet. Eind oktober (2 mnd na operatie) liep hij buiten redelijk, alhoewel binnen nog wel ontlasten van zijn poot was. Maar helaas heeft hij de afgelopen dagen een terugval; bij opstaan uit mand op 3 poten lopen en veel zijn poot ontlasten in huis. Ik had nog een paar pijnstillers, dus dat heb ik 2 dagen gegeven. De knie voelt niet meer heet aan en het gaat weer iets beter. Geen idee waarom dat is; er is volgens ons niets gebeurd. Nog maar een paar dagen rustig aan en dan weer hopen op vooruitgang. Uiteraard ga ik binnenkort weer even contact hebben met de orthopeed; maar hij zei dat het wel 5 maanden kan duren.

Weer de feiten op een rij:

Operatie sinds: 12 weken / 3 maanden geleden meniscus gedeeltelijk verwijderd.

Het lijkt beter te gaan...

We zijn de vorige dip weer te boven, op naar verbetering. Hij loopt weer redelijk, geen verdikking meer van vocht in de knie. Hij belast buiten zijn poot, bij het staan nog geen volledige belasting (soms trillen). Ik heb wel het idee dat zijn knie iets warmer is dan de andere kant.

Ik ben voor het weekend nog even langs mijn eigen dierenarts geweest om het knoopje/stukje hechting te laten verwijderen. Daar zit de wond nu goed dicht. Ik zie in het midden van de wond nu ineens weer een stukje hechtdraad naar buiten steken. Hij blijft eraf, dus ik laat het even zo. De huid ziet er verder rustig uit. Hopelijk lost het draad onder de huid op en kan ik het er binnenkort uit trekken... :(

Even de feiten (blijkt toch fijn te zijn als ik dat later wil nalezen):

Controlebezoek na meniscusoperatie

Gisteren naar de dierenkliniek geweest voor controle (14 dagen na operatie). Ik merkte in de ochtend dat er al verlichting was omdat er vocht uit kwam (minder druk op zijn knie en ook minder warm); hij liep af en toe al op zijn poot. De specialist heeft nog meer vocht eruit gemasseerd en voor de zekerheid wordt het vocht opgestuurd. Waar dit nu van komt is een kwestie van gokken, dus dat doen we maar niet. De wond zag er verder wel goed uit. Nog 10 dagen antibiotica erbij en langer pijnstilling geven. Met een aantal dagen moet hij nu weer zijn poot beter gaan belasten omdat de vocht/ontstekingshaard nu snel moet afnemen. Als het lukt moet ik ook vocht eruit masseren, maar er komt nu nog weinig uit. Alleen onderaan de wond is nog een hechting zichtbaar, dat irriteert iets. Bovenaan de wond was het dus open gisteren en eergisteren.

Het gaat echt beter dan zondag; toen liep hij op 3 poten en nu gaat hij weer een rondje van ongeveer 5 minuten mee. Je begrijpt dat die hechting een bron van irritatie is voor Tazu, dus ik moet hem echt een kap opdoen om te voorkomen dat hij deze eraf knabbelt. Maar dat accepteert hij wel goed, hij knalt wel eens ergens tegenaan maar is daarvan niet onder de indruk, de stoere gozer. En elke keer als ik de kap weer om wil doen kwispelt hij gewoon; toch handig dat ik dit ooit als leuk spel heb aangeleerd.

 

 

Oja, en de pleister hebben we nog niet kunnen vinden in zijn ontlasting. Bij elke drol die hij doet gaan we smeren met stokjes om te kijken of er wat in zit. Wat zal de buurt wel niet denken :)

 

Dan nog de prognose voor hoe lang het nu gaat duren: