Deze titel kreeg ik gisteren per email van TopDog Animal Health & Rehabilitation. Ja, dat heb ik al ondervonden, alleen helaas wasTazu eerder... Het is nu bijna een week geleden dat Tazu over het hekje sprong. Dat leek met een sisser af te lopen, maar de dag erna verstapte hij zich toen hij uit de bench stapte. Hierdoor liep hij wel meer mank dan ervoor. Heb contact gehad met de dierenarts en een paar dagen pijnstillers nog gegeven. Nu 6 dagen later, gaat het weer de goede kant op, ik denk dat we weer op het niveau zijn van voor deze twee 'uitglijders'. De reden waarom vanaf 4e week vaak problemen ontstaan is omdat de hond zicht voelt alsof hij genezen is, maar het bot is nog niet geheeld. Bij Tazu is het nog iets ingewikkelder; onder invloed van adrenaline kan hij vanaf dag 3 al springen als ik het zou vragen, alleen als hij in rust thuis is belast hij zijn poot niet, nog steeds niet. Maar buiten is er vanalles; katten en vogels in de verte, dus dan is hij een en al adrenaline waardoor de wandeling goed verloopt; hij belast zijn poot en dat is belangrijk. Zojuist een rondje van 25 minuten gewandeld.
Bijna 4 weken is het nu na de operatie. Vanochtend kwam mijn hulp. Ik doe de voordeur open en ineens staat Tazu naast me (live foto van webcam, moment waar ik deur open doe en hij aan komt gallopperen). Over het hekje gesprongen? Een hartverzakking heb ik gehad.
We gaan alweer de 4e week tegemoet; een week waarin we wat meer oefeningen mogen doen. Maar weer even een video gemaakt van het lopen zodat vooruitgang of achteruit gang altijd nog terug is te zien.
We vinden dat hij een beetje stilstaat momenteel. Buiten belast hij zijn poot tijdens het lopen, maar niet tijdens het stilstaan. Het lijkt wel of hij nu zelfs stijver loopt dan de eerste dagen. Aan de andere kant merken we niet dat hij meer last heeft en achteruit gaat, ook niet nu we de tijdsduur opbouwen. Ik ben ook begonnen met een paar zitoefeningen. Op de video zie je nog dat hij zijn knie naar buiten draait (puppyzit). Dat moet over een paar weken oefenen minder worden.
Dag 20 na de TTA operatie (bijna 3 wkn); we zijn op weg om iets meer te gaan lopen. Gelukkig is de sneeuw weg! Vandaag voor het eerst een rondje van 12,5 minuut rustig lopen. Tijdens het lopen belast hij zijn poot, dus dat is goed. Thuis trekt hij nog steeds met zijn poot als hij stilstaat of soms ook tijdens het liggen. In de revalidatieschema's staat niet duidelijk wanneer je verder mag met uitbouwen. Dus vraag je je als eigenaar af; moet ik gewoon elke dag iets verder lopen, of moet ik vooral wachten met uitbreiden tot hij ook in huis volledig op zijn been staat? Sporters die blessures hebben gaan wel degelijk hun been belasten ook al hebben ze er last van, om juist herstel te bevorderen.
Een nachtmerrie als je rustig wilt revalideren; sneeuw en gladheid buiten. Heb ergens op internet gelezen dat een hond met knieoperatie in week 4 uitgleed in de sneeuw en dat hij weer opnieuw geopereerd kon worden. Er heersen dus strenge regels bij het uitlaten. Snuffelen kan niet; want dan gaat hij direct trekken om geuren te volgen. En de sneeuw maakt hem baldadig, hij wil rollen. En helaas dat mag allemaal niet. Dus langzaam stappen, want dan belast hij zijn poot en die moet getraind worden, en alleen stoppen voor 'een boodschap'. We zijn nog steeds maar onder de 5 minuten buiten en hopen op de dooi. Vandaag voor het eerst na 2 weken geen pijnstiller, hij mag nu om de dag. Ik heb niet het idee dat hij er erger last van had, maar we vinden nog steeds dat hij zijn poot ontziet. Op de video zie je dat als hij staat hij voortdurend met zijn poot trekt. Je ziet ook dat zijn knie een andere vorm heeft, er is meer een puntknie zichtbaar. Dat hoort zo volgens de dierenarts, door deze TTA operatie is de stand van het kniegewricht veranderd.
Vandaag met Tazu naar de dierenkliniek geweest voor de wondcontrole. Ja dat is best spannend, want hij mag niet te druk doen natuurlijk. Dus met loopplank in de auto, voorzichtig de bochten door en bij de dierenarts er weer voorzichtig eruit. Helaas, de wachtkamer was niet leeg. Er stond een mooie Saarloos dame te wachten op een afspraak. Vanaf dat moment liep Tazu natuurlijk op 4 poten, door adrenaline kan hij ineens alles. Ik moest best lang wachten, dus er kwam nog een andere jonge Labrador dame binnen 'manken'. Zijn reactie is duidelijk veel heftiger door de lange rustperiode die hij heeft gehad;
Even video gemaakt van uitlaatmoment op 9e dag na de TTA operatie. Binnen ontziet hij vooral zijn poot en als hij ligt trekt hij ermee. Buiten belast hij hem wel. Soms hinkt hij, meestal stapt hij wel voorzichtig op poot. Voornamelijk loopt hij erop als hij bezig is met andere dingen (ruiken in gras bijv.). De hoge staarthouding is vrij normaal voor Tazu, behalve dat hij nu wat meer gespannen loopt omdat hij aan het halster loopt en richting nat gras gaat (heeft hij een hekel aan).
Tot een week na de operatie heeft de pleister op zijn wond gezeten. Daar was ik blij om, omdat er absoluut geen bacterieen in de wond mochten komen. Om het risico te vermijden van likken heb ik bij hem geslapen, hem alleen achtergelaten met kap om en rond de operatie tot nu toe geen vers vlees gegeven.
Maar na bijna een week ging de pleister toch teveel los aan de randen en het was tijd om hem eraf te halen (vond Tazu zelf vooral). PROBLEEM; de pleister zat aan de wond vast, aan de hechtingen... uiteindelijk heb ik de pleister eraf gekregen door met washandje nat te maken. Een risico; want ik trok deels de korstjes mee. Maar het alternatief was om naar de dierenarts te gaan om het te laten doen; dat leek me niet handig omdat hij dan sneller wegspringt en hij mag niet springen...
Ik mag niet klagen. Hij is vrij rustig, eet goed, de wond lijkt er goed uit te zien (door de pleister heen), hij heeft wel pijn maar geen koorts. Hij belast zijn poot al af en toe. De eerste week is bijna voorbij en best meegevallen. Nog 1 week en dan gaan we naar de kliniek voor de wondcontrole (mijlpaal 1). Hieronder twee video's van lopen op dag 5 en een voorbeeld van zijn tweede ligplaats in huis. Ik heb ervoor gekozen om hem niet te beperken tot benchrust; wekenlang dezelfde kleine ruimte met hetzelfde uitzicht.
Als een hond acuut geopereerd moet worden kan je je hond niet voorbereiden op wat er komen gaat. In alle andere situaties is het verstandig wel te doen. Hoe moet hij anders snappen waarom hij ineens in de bench moet voor weken/maanden? Met een kap moet slapen? Rustig moet lopen aan de lijn? Niet mag rennen in huis? Geen speeltjes meer heeft die stuiteren? Aan dit psychologische aspect, voor zowel hond als eigenaar, wordt naar mijn mening maar weinig aandacht aan besteed.
Heel spannend, vrijdag 23 november 2012 is de knie operatie van Tazu geweest (TTA). Bij binnenkomst in de dierenkliniek bleek dat ik de hond kon achterlaten zodat ze een half uur later konden beginnen met narcose, scheren, e.d. Dat heb ik niet gedaan; als eigenwijze klant heb ik gezegd dat ik hem niet onrustig laat worden alleen in de opname. Ik heb voorgesteld hem weer mee te nemen naar de auto en een half uur later terug te komen. Ik wil immers ook bij de narcose zijn en hem zo rustig mogelijk achterlaten.
Helaas heeft onze actieve hond Tazu zijn voorste kruisband ingescheurd. Periode van lijnrust en opbouw spieren heeft helaas niet geleid tot een knie die het aankan om te sprinten en springen. Na veel wikken en wegen, zoektochten op internet, wetenschappelijke onderzoeken en uiteraard gesprekken met deskundige dierenartsen heb ik uiteindelijk gekozen voor de TTA methode (Tuberositas Tibia Advancement), een operatie die helaas noodzakelijk bleek.
Deze titel kreeg ik gisteren per email van TopDog Animal Health & Rehabilitation. Ja, dat heb ik al ondervonden, alleen helaas wasTazu eerder... Het is nu bijna een week geleden dat Tazu over het hekje sprong. Dat leek met een sisser af te lopen, maar de dag erna verstapte hij zich toen hij uit de bench stapte. Hierdoor liep hij wel meer mank dan ervoor. Heb contact gehad met de dierenarts en een paar dagen pijnstillers nog gegeven. Nu 6 dagen later, gaat het weer de goede kant op, ik denk dat we weer op het niveau zijn van voor deze twee 'uitglijders'. 
