Voorbereiding op beperkingen

Als een hond acuut geopereerd moet worden kan je je hond niet voorbereiden op wat er komen gaat. In alle andere situaties is het verstandig wel te doen. Hoe moet hij anders snappen waarom hij ineens in de bench moet voor weken/maanden? Met een kap moet slapen? Rustig moet lopen aan de lijn? Niet mag rennen in huis? Geen speeltjes meer heeft die stuiteren?
Aan dit psychologische aspect, voor zowel hond als eigenaar, wordt naar mijn mening maar weinig aandacht aan besteed.

Als je een operatie gepland hebt over bijvoorbeeld 2 weken, kun je je hond voorbereiden op de veranderingen die komen gaan. Ik had het voordeel dat ik eerst een paar maanden lijnrust en fietstraining heb geprobeerd, dus daar al een aantal beperkingen heb aangeleerd.

Wat heb ik mijn hond geleerd?

• Wandelen aan de lijn, gedeeltelijk aan een hondenhalster (na operatie mag hij niet trekken, ook niet als er een kat voorbij komt!)
• Leren blijven in afgezette ruimtes. Ik heb een plek onder de eettafel afgezet met hekjes als beperkte ruimte en daar alvast leren blijven/kluiven. Mijn hond kende de bench al. Ik kies er niet voor om hem de hele dag in de bench te laten. Hij verblijft wel constant achter hekjes in beperkte ruimtes zodat hij niet kan rennen. Ik heb 2 afgezette ruimtes zodat ik hem in de gaten kan houden, zowel in de keuken/woonkamer als in mijn kantoor. Door de afwisseling is het iets minder saai voor hem denk ik. Zodra hij achter het hekje vandaan komt is hij aangelijnd.
• Kap aangeleerd; zodat als hij alleen achterblijft in de bench, hij van zijn wond afblijft.
• Ik heb ook allerlei mentale bezigheden geoefend, kom ik later op terug.

Wat hebben wij als eigenaar geleerd?

• Van te voren bellen voordat je thuiskomt. Als hond niet achter zijn hekje zou zitten, dan kan hij er direct achter gedaan worden. Direct na de operatie zit hij natuurlijk altijd achter het hekje, maar dan scheelt het druk opstaan van zijn kleed en dus belasting op de net geopereerde knie.
• Dat het heel moeilijk is om een hond die graag springt dat af te leren. Straffen zorgt voor meer opwinding, dus meer springgedrag. Hoe bozer je wordt, hoe meer hij in zijn achteruit gaat en hoe harder hij weer terugkomt. Allemaal zeer ongewenst bij een knieblessure. Dus; hij heeft geleerd dat als we thuis komen, we een doosje met voer pakken en de hond direct een voertje geven op borsthoogte. Hoeft hij ook niet te springen. Even negeren verder en pas later aaien.