vrijdag 23 november 2012

Waarom deze blog?

Helaas heeft onze actieve hond Tazu zijn voorste kruisband ingescheurd. Periode van lijnrust en opbouw spieren heeft helaas niet geleid tot een knie die het aankan om te sprinten en springen. 
Na veel wikken en wegen, zoektochten op internet, wetenschappelijke onderzoeken en uiteraard gesprekken met deskundige dierenartsen heb ik uiteindelijk gekozen voor de TTA methode (Tuberositas Tibia Advancement), een operatie die helaas noodzakelijk bleek.

Reden van deze blog:


  • veel gelezen over mensen die keuze voor type operatie moeten maken
  • weinig gelezen over lange termijn resultaten (rent hij weer? springt hij weer? sport hij weer?)
  • weinig gelezen over revalidatie
  • weinig gelezen over tips voor mentale bezigheden voor welzijn van hond
Dus wellicht kan ik eens proberen bij te houden hoe het verloop gaat, in ieder geval langer dan de gemiddelde 3 weken waar de meeste mensen het volhouden...

In mijn zoektocht heb ik veel gehad aan allerlei websites, waaronder:

6 opmerkingen:

  1. Hoi,
    Ik heb net op wat websites die jij noemde zitten lezen. Daar wordt voor grote honden de TR methode aangeraden. Jij hebt voor TTA gekozen. De orthopeed waar ik geweest ben raadt dat ook aan. TR lijkt veel minder ingrijpend. Kan en wil jij aangeven wat voor jou de doorslag heeft gegeven om voor TTA te kiezen??? Ik ben er helaas nog niet uit....
    Alvast (weer) bedankt.
    Groet
    Karen

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi, ik heb ook heel lang getwijfeld. Had al een afspraak staan voor een tightrope operatie, bij een andere dierenkliniek dan mijn orthopeed. Veel tightropes worden aangeboden door niet orthopedische dierenartsen; het is een minder ingrijpende operatie. De kliniek waar ik mijn afspraak voor de tightrope had staan; zei dat ze niet hadden meegemaakt dat het zou scheuren voor een grote hond. Mijn orthopeed zei dat dit wel kon bij een grote hond en daar zat mijn probleem. Ik heb een explosieve hond. De tightrope kan scheuren en kan ook irritatie geven voor het vreemde weefsel in de knie.
    Ik sprak een fysio en zij zei dat er een congres was geweest waarin werd gezegt; de resultaten tussen de knie operaties zijn vergelijkbaar, als de operatie waarvoor je kiest maar wordt uitgevoerd door een deskundig iemand die veel ervaring heeft in het uitvoeren van die operatie. Het probleem is dan ook meteen dat (mijn ervaring) iedere deskundige die ik het vraag, zijn eigen operatie promoot.

    Ik heb uiteindelijk voor de TTA gekozen omdat ik ergens had gelezen dat het gebruikte metaal geen interne reactie kon geven, dat de hond vrij snel het been kan belasten. De tightrope was daardoor ook een interessante, maar het risico dat hij er geirriteerd op reageert of scheurt, met weer een operatie als gevolg, heeft me voor een ingrijpendere operatie doen besluiten.

    Succes met de keuze. Als ik weer de keuze moest maken, dan zou ik het weer moeilijk vinden. Zeker omdat ik nog niet tevreden ben met het resultaat. Alleen daar ligt ook een probleem; artsen vinden het goed als de hond gewoon lekker loopt, ik had gehoopt weer een of andere sport te kunnen doen. Ik ken wel honden die dat hebben gedaan, maar de arthrose die er is, wordt altijd erger...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Eline,

      Bedankt voor je uitgebreide uitleg. De keuze schuiven we noodgedwongen nog even voor ons uit, vervelend voor onze hond want dat is ook zo'n aktieve jongen (van 43 kilo) die nu dus alleen aan de lijn uitgelaten wordt. Vervelend voor mij omdat de tijd dat ik loop te stressen " wat moet ik doen, wat is het beste voor hem" ook verlengd wordt.
      Wat geven honden behalve veel plezier ook veel zorgen!
      Daar loop ik dus ook tegen aan, elke arts promoot zijn eigen manier van opereren. De orthopeed waar wij geweest zijn heeft het bij de TR dan weer niet over scheuren maar over een niet geringe kans op infecties. Bij TTA gebruiken ze plaat en schroeven van titanium en daar krijg de hond nooit afstotingsverschijnselen door. Orthopeed zei wel dat onder plaat ontsteking kan ontstaan, in 3% van de gevallen, als dat gebeurt moet er ook weer geopereerd worden om implantaat te verwijderen....
      TPLO valt echt af voor mij, daar lees ik echt te enge dingen over (operaties die echt mislukken met dramatische gevolgen voor de hond, horror). Ik heb het er moeilijk mee. Ik hoop dat je weer schrijft als er nieuwe ontwikkelingen zijn. Wat is Tazu trouwens een prachtige hond.

      Groet,
      Karen

      Verwijderen
  3. hoi Karen, heb je al een beslissing genomen?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Vind bovenstaande echt heel interessant om te lezen. Heb zelf geen ervaring met operatie of revalidatie bij dieren, alleen met orhopedie en ortopedische hulpmiddelen voor mensen, maar zoals gezegd lees ik dit met grote interesse!

    BeantwoordenVerwijderen